Venus bedekt door de maan
|
|
Terwijl de maan om de aarde draait zien we haar tegen de achtergrond van ververwijderde sterren. Daarbij gebeurt het regelmatig dat zij voor een ster schuift:
een sterbedekking. Bedekkingen van heldere sterren zijn vrij zeldzaam, bedekkingen van (heldere) planeten eveneens. Op 19 jun 2020 vond een bedekking plaats van de zeer heldere Venus;
vanuit Nederland gezien helaas overdag. De ochtend begon niet bepaald hoopgevend, met veel hoge bewolking: door de felwitte cirrus was de voor slechts 4% verlichte maan - een sikkeltje op amper 22 graden afstand van de zon - aanvankelijk niet te vinden. Met een verrekijker bleek het ook niet mogelijk om de maan, maar wel om het stipje van Venus te ontwaren. Ik monteerde een andere verrekijker (8 x 60) op een statief en kon zo tevens een zeer vage maansikkel zien. De tijd begon te dringen: ik heb niet meer geprobeerd om een telescoop met camera op te zetten, en koos er voor om alleen door de verrekijker waar te nemen. Via een Japanse site had ik berekend hoe laat precies een en ander zou gebeuren, vanuit mijn woonplaats gezien. Met de slechts 8x vergrotende verrekijker kon ik niet goed waarnemen op welk moment het eerste stukje Venus achter de maan verdween (volgens de tabel om 09:46:20); pas omstreeks 09:47:51 merkte ik dat Venus merkbaar lichtzwakker was geworden. Om 09:48:57 was Venus vrij plotseling volledig verdwenen, iets later dan voorspeld. Bijna een uur later zou Venus weer aan de andere maanrand opduiken; zonder de hulp van Venus kon ik de maan echter niet meer terugvinden, en heb dus de wederverschijning gemist.
De bedekking was in een groot deel van West-Europa te zien. Hieronder enkele links naar filmpjes, gemaakt in verschillende landen. Vanuit elke locatie legde Venus een ander traject af achter de maanschijf. Ik heb zo gauw geen tabel gevonden met planeetbedekkingen die de komende jaren vanuit onze streken waarneembaar zijn, maar ik kan u van harte aanbevelen een poging te wagen wanneer de gelegenheid zich voordoet. |
